حلوا شکری سیمرغ با مغز پسته

حلوا شکری سیمرغ با مغز پسته

گویند شاه عباس بزرگ از شیخ بهایی درخواست کرد تا فرمول غذایی را ابداع کند که کم‌حجم بوده و برای استفاده سربازان مناسب باشد . او نیز فرمولی از ترکیب ارده (کنجد آسیاب شده) و شیرهٔ کشمش پیشنهاد نمود و این خوراکی حلوا ارده نام گرفت . بعدها با آمدن شکر به بازار ، حلوا شکری جای حلوا ارده را گرفت . تولید حلوا شکری در شهرستان شوشتر سابقه ای دیرینه دارد که بعنوان قطب حلوا شکری ایران نام گرفته و در حال حاضر با همین نام و در کارگاه‌های سنتی توسط استادکاران با تجربه تولید می شود .

حلوا شکری سیمرغ یکی از غذاهای قدیمی است که تبدیل تولید سنتی آن به تولید صنعتی باعث حفظ و ماندگاری آن در فهرست غذاها و الگوی مصرف ایرانی‌ ها شده است . اگر امروز این محصول را به صورت بسته‌ بندی شده در بازار به آسانی تهیه می کنیم روزهای زیادی صرف شده تا دست‌ اندرکاران تولید این ماده غذایی ، آن را به صورت امروزی درآورده و حفظ کنند . تلاشی شیرین که طعم صبحانه‌های خانوار ایرانی را شکرین کرده است . حلوا شکری سیمرغ با مغز پسته فرآورده‌ ای است جامد و یکنواخت که از مخلوط کردن شکر ، گلوکز ، ارده ، اسید سیتریک (جوهرلیمو) ، آب چوبک و مواد معطر به نسبت‌ های مشخص و سپس پختن آنها به دست می‌ آید .

حلوا شکری سیمرغ با مغز پسته خوراکی است که عمدتاً از ارده و شکر ساخته می‌شود . این خوراکی امروزه در طعم‌ های مختلف و بسته‌ بندی‌ های گوناگون در ایران تهیه و به بازار عرضه می‌ شود . این خوراکی از خوراکی‌ های مقوی و پرکالری و کم‌حجم محسوب شده و تنها در ایران و چند کشور دیگر تولید می‌شوند . حلوا شکری شکل امروزی‌ تر حلوا ارده (حلورده) است که شیرینی خود را به جای عصارهٔ کشمش ، انگور یا خرما از شکر می‌ گیرد .